buczeć

buczeć I {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIa, buczećczę, buczećczy, buczećczał, buczećczeli {{/stl_8}}– zabuczeć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIa {{/stl_8}}{{stl_7}}'wydawać niski głos przez dłuższy czas; wydawać głos podobny do krzyku sowy': {{/stl_7}}{{stl_10}}Bucząca syrena. Nad łbem krowy zabuczały bąki. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}buczeć II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIa, pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'płakać głośno, przeciągle; beczeć, ryczeć': {{/stl_7}}{{stl_10}}Przestań buczeć, bo dostaniesz lanie! Nie bucz, przecież nic ci się nie dzieje. ZOB. gra i buczy {{/stl_10}}